با سپاس ازپیا لر که مرا در نوشتن این شعر به گویش ( لهجه ) بختیاری یاری نموده است..
گلالی
گلالی، پَ اینُ دی کینن ؟
ز کویه اِویدن
که چینو طلوکار
مین ولات جد و آبادیمون
خیمه اربابی زیدنه
و سیمون¡
نوبت اُ سَرچشمه
و آسیو تایین ایکنن؟
پَ اینُ دی ز کُ ایل و تبارن
که هارتر ز گرگل
و کمین گله های گسنمون نشستن ِ؟
و اُو چشمه بالانِ
و زور تفنگ و ترکه
ریمون ایبندن
و رگ و ریشمون
و مُهر حرام نقش ایکوون ؟
حالا تو هم رو کل مال
پا یه چالۀ سرد
زونی و بغل بنشین
و هی زار و زار بگریو
و هی تند و تند حُشکه بکش
هی بلند بلند و روزگار تف و لعنت بفرشن
بعد هم وا هو و گاله بگُ
میر ایما تا و حالا گمره بیدیمه
میر جد وآبادمون
ز کج ره تاریخ تا و ایچو اویدن
که حالا اینو
وا جنگ و کیل و کال
ایخون ایمان و راه راست هدایت کنن ؟
هی گاله بزن و
هی بو بو بکن.
گلالی!
تو نه و خدا مسخره نی؟
گلالی، و اینو بگُ
ایما هنی
و دار و برد
و آسمون کوو
و آفتو
و آستاره
و باوازهد چلو
ایمون داریم
بگُ ایما تا همی دوش
وِ هفت شیدون قفل دخیل ایبستیم
حالا هم تمام بدبختیمون
ول کردین
و ایمان وادار ایکنین
که دعای بارون و ِسُرنِه
یه طور دیه بخونیم
و تشمال و دی بلا نِه معصیت بدونیم
و رنگ دل و شال و چوخامون
وِ رنگ بهون بوهِ
بگُ آدمی که ایمیره
سیس چه فرقی ایکنه
و کُ ور خاک اوو
رنگ کفن که مردن زنده نیکُنه
و خدا همه مردیل ایپیسن
ایر ایسا راست ایگن
دل ِ تُون سی زندیلمون بسوسه.
تو نه و خدا مسخره نی گلالی؟
که اینو
زندیلومونه خربونی مرده یلسون ایکنن؟
شمار مرده یلمون داره کم کم
ز شمار زنده یلمون بیشتر ایبوه
بگُ که دیه گوسندی سیمون نمنده
که ایسا
و ایما امر و نهی ایکنین
تا ری و بیاونای حُشک و پتی
خربونی کنیم.
گلالی¡
و کُناری بگُ
حالا اینو ندونن
اینو غریو و دشمنن
تو سی چه
سنگ سیاهسونه و سینه ایزنی؟
بگُ کُناری
کُر تو خوت
پا یکی ز همی بهونها مار اویدی
مین تهده ای ز چو درختای همی بیشه
و خوه شیرین بچه ی رهده ای
تو دی سی چه
خاک جد و آبادیته پامال ایکنی؟
گلالی
و کُنار بگُ
کُر گوو بیدنمون
خیلی وا ارزشتر ز ای حرفهای عجیو و غریو هد.
گلالی!
آرمونم هم یو بی
مین پاریو
کِل بردهای گلال
پا درختا بلیط
وادیاری کهه زرده
لیری راست بکنم
و کِل چاله ای گرم
تی ت چار زونی بنشینم
و وا تو ز راز ای همه عجایو دنیا بگُ م¡
ز یاد مور گلالی
که هیچ وخت نحشتن
سی همو که ایما همیشه
دشمن اینو بیدیمö¡
سی همو که مین رگ ایما بختی یاری آ
هیچ وخت
خین بردگی و اسارت
نبید و نخواهد بید
